'Auspicium' is een term die zijn oorsprong vindt in het Latijn en verwijst naar het waarnemen van voortekenen, vaak met betrekking tot vogels. In de Romeinse oudheid was het een belangrijk ritueel dat priesters, genaamd auguren, uitvoerden om de wil van de goden te achterhalen. Ze observeerden het gedrag, de vlucht en de zang van vogels om te bepalen of een bepaalde actie gunstig zou zijn. Het woord 'auspicium' is afgeleid van de woorden avis (vogel) en spicere (kijken). Tegenwoordig wordt de term soms figuurlijk gebruikt om te verwijzen naar een goed of slecht voorteken. Het concept benadrukt de diepgewortelde menselijke behoefte om richting en betekenis te zoeken in de wereld om ons heen. Hoewel 'auspicium' een historisch begrip is, blijft het een fascinerend voorbeeld van hoe oude culturen hun beslissingen baseerden op natuurlijke fenomenen. Het begrip is ook nauw verbonden met het idee van controle en vertrouwen in het onbekende. Tot op vandaag leeft het woord voort in uitdrukkingen zoals "onder gunstige auspiciën". Zo herinnert het ons aan de kracht van symboliek en de menselijke zoektocht naar zingeving.