Wassailing the apple tree
Geschiedenis
Wassailing the apple tree, ook wel het drinkgelag bij de appelboom raakt enorm bekend vanaf 1927, maar het is een gebruik dat terugkeert naar lang vervlogen tijden. Het werd voor het eerst gedocumenteerd in geschriften uit 1585, maar is naar alle waarschijnlijkheid al veel langer in gebruik. Het is gekend dat zowel de appel als de peer een zeer sterke betekenis hadden bij de Keltische volkeren. Deze connectie was zo diep dat ze over de landen heen en zelfs bij de eerder geïsoleerde stammen toch gekend was. Ze zelfs terug gaan tot in de pre-historie en zo haar weg gevonden over alle streken. Echter is deze liefde en dan vooral voor de appel zeker bij de Britse en Bretoense mensen gebleven, en wordt ze geuit als een grote lust naar appelcider.
Momenteel zien we nog steeds dat in bepaalde streken het ritueel doorgaat op de oude 12ste nacht, namelijk op 17 januari. Sinds het invoeren van de Gregoriaanse kalender is deze 11 dagen later dan de 12ste nacht van nu, wat ons dan de nacht van 6 januari geeft. Het wassailing is dus een onderdeel van de festiviteiten rond Samhain en Wintersolstice.
Enkel tijdens wereldoorlog II gingen de rituelen enkele jaren niet door.
Wereldoorlog II
De ceremonie stopte even tijdens de tweede wereldoorlog, maar werd weer in het leven geroepen in 1993 door de Whimple History Society.
Geografisch
Het is moeilijk om deze traditie geografisch te benaderen aangezien ze vrij universeel is en samenhangt met het voorkomen van de Keltische en Germaanse volkeren. We zien wel dat plaatselijk het gebruik nog erg verankerd zit in het dagelijkse leven zoals in Devon in het Verenigd Koninkrijk, maar even goed is het terug te vonden in bijvoorbeeld Zwitserland.
Ritueel
Een groepje jongemannen begeeft zich in de gekende boomgaarden om daar een ritueeloffer te houden, en dat zoals zo vaak tegen een vergoeding die meestal bestaat uit wat eten en een grote hoeveelheid drank. Alvorens de in cider gedoopte korsten brood aan de takken van de appelaars worden vastgemaakt, start de koningin van de stoet haar incantatie met volgende woorden.
Here's to thee, old apple tree,
That blossoms well, bears well.
Hats full, caps full,
Three bushel bags full,
An' all under one tree.
Hurrah! Hurrah!
Na deze incantatie worden de volgende verzen gezongen.
Apple tree prosper, bud, bloom and bear,
That we may have plenty of cider next year.
And where there's a barrel, we hope there are ten,
That we may have cider when we come again.
Chorus:
With our wassail, wassail, wassail!
And joy come to our jolly wassail!
A-wassail, a-wassail! The Moon, she shines down;
The apples are ripe and the nuts they are brown.
Whence thou mayest bud, dear old apple tree,
And whence thou mayest bear, we sing unto thee.
(Chorus)
Oh Mistress and Master, our wassail begin,
Please open your door and let us come in;
Besides all on earth you'll have apples in store;
Pray let us come in for 'tis cold at the door.
(Chorus)
The verses sung at each homestead:
Come fill up our wassail bowl full to the brim,
See, harnessed and garnished so neat and so trim,
Sometimes with laurel and some times with bays,
According to custom, to keep the old ways.
(Chorus)
Now for this gold liquor, to us, that you bring,
We lift up our voices and merrily sing,
That all good householders, long may they remain,
And long to continue the same to maintain.
Religie
Momenteel in deze moderne is dit oud gebruik nog steeds gangbaar en vindt het plaats op 6 januari, voor sommigen gekend als de 12de nacht, maar voor velen gekend als driekoningen-dag. Deze praktijk staat soms ook bekend als 'howling' of huilen. Op deze nacht gaan deze jongeren met hun schaal vol cider, op de boomgaard rondom de bomen staan. Hierna worden er stukken brood aan de wortels gelegd maar ook vastgeknoopt aan de twijgen. Dit alles gaat door terwijl er veelvuldig cider aan de wortel wordt uitgegoten. Deze ceremonie heeft als doel de boom te zegenen in de hoop het volgende seizoen een goede oogst te verkrijgen.
Hierbij is het belangrijk te begrijpen wat de invloed was van het bezit en de oogst van een appelaar en een boomgaard. Voor sommigen was het echt een levensbelangrijk aspect : een inkomen, veevoeding en een basis voor alcohol. Rijkdom wordt toen in bepaalde streken afgewogen aan het appelaars in de boomgaard.
Mystiek en magie
The Apple Tree Man
De folklore van The Apple Tree Man is een fascinerend onderdeel van de Engelse volksverhalen, specifiek afkomstig uit de regio Somerset. The Apple Tree Man wordt beschouwd als de beschermgeest van appelbomen en boomgaarden. Volgens de legende waakt hij over de bomen en zorgt hij voor een goede oogst, mits de boeren hem met respect behandelen. Dit verhaal gaat vaak gepaard met tradities zoals Wassailing, een oud gebruik waarbij de bomen worden gezegend met liederen en drank om vruchtbaarheid te garanderen. Het is een prachtig voorbeeld van hoe mensen door de eeuwen heen een spirituele verbinding hebben gezocht met de natuur. Nog steeds spreekt de mythe van The Apple Tree Man tot de verbeelding van velen, en het versterkt het belang van het koesteren van onze natuurlijke omgeving.
Hij is dan ook één van de vele beschermgeest in de boomgaard en vindt zijn oorsprong in de pre-Christelijke periode. Onze bomen zijn dan ook levende wezens en het gastvrij ontvangen van de boomspecifieke beschermgeesten zorgt voor een rijkelijke beloning. Zeker tijdens jaren met een goede oogst is het vertonen van dankbaarheid zeer belangrijk.
De komst van het Christendom bracht eigenlijk weinig verandering in het gebruik om offers te brengen aan de boomgeesten. De behoefte om dankbaar te zijn voor een goede oogst is intrinsiek en eigen aan het volk.
Deze tradities en zeker de gezongen zijn zo diep geworteld dat ze zelfs ondanks enkele verboden nooit verdwenen zijn en zelfs diep in de folklore genesteld geraakten.
Kunst en cultuur
In het boek 'Devon Characters and Strange Events uit 1908 van de auteur Sabine Baring-Gould werd er voor het eerst het ritueel beschreven.
Vele jaren later verschijnt er een artikel in the Devon & Exeter Gazette, waarin beschreven staat hoe het ritueel op de Rull boerderij werd gehouden bij mijnheer en mevrouw Reynolds.
Meer info :
Verenigingen
De Whimple History Society is de vereniging die het museum in Devon opvolgt.